Forum www.tamosy.fora.pl Strona Główna
 FAQ   Szukaj   Użytkownicy   Grupy    Galerie   Rejestracja   Profil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości   Zaloguj 

pisas

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.tamosy.fora.pl Strona Główna -> Tamagotchi - co to takiego?
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
aaa4
Małe jajo
Małe jajo


Dołączył: 21 Gru 2017
Posty: 4
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pią 13:09, 12 Sty 2018    Temat postu: pisas

Przywykla do deszczow i ciezkich, klebiastych chmur nawiewanych od strony morza. Czesto gromadzily sie nad beginazem, nawet wowczas, gdy tuz obok, nad polami swiecilo slonce. Matka Godelieve zwykla nazywac je wyslannikami bestii: kolowaly nisko, ocieraly sie jasniejszymi podbrzuszami o koscielna wieze, zupelnie jak psy laszace sie do nog pana. Jednakze w gruncie rzeczy nie mogly nikomu zaszkodzic i uciekaly na dzwiek carillonu. Teraz bylo inaczej. Siostry nie zdolaly wydobyc instrumentu ze zdruzgotanej wiezy. Lezal na dnie fosy, powlekany przez kolejne warstwy wody i blota.O poranku deszcz wciaz padal, a takze nastepnego dnia i pozniej tez. Grietkin nie odwazyla sie opuscic lazaretu, ale trzeciego dnia wyszla ukradkiem na pietro i przez puste, pozbawione szyb okno wpatrywala sie w dziedziniec. Szara, polprzejrzysta zaslona dzdzu spowijala budynki, zasieki, kikuty drzew i sylwetki zolnierzy. Poruszali sie powoli, jak gdyby otepiali pod jego ciezarem. Wilgoc osadzala sie na scianach i posadzce. Nawet w piwnicy, gdzie umieszczono rannych, po murze sciekaly ciezkie, nabrzmiale krople. Swiece syczaly i gasly. Mokre bandaze zwijaly sie, odslaniajac opuchniete, rozognione rany. Nad ustami konajacych unosily sie obloczki pary.

Pozornie nic sie nie zmienilo, lecz cisza, ukryta pod miarowym mruczeniem dalekich dzial, stawala sie coraz glebsza. Choc na dlugo przed przybyciem zolnierzy dziewczyna trzymala sie z dala od siostr, brakowalo jej ich glosow i gongu, rozbrzmiewajacego od strony kosciola. Deszcz wytlumial dzwieki. Nie zauwazyla, kiedy zaczela mowic szeptem, zupelnie jakby mogla uchronic przed nim swoje sekrety. Ranni zolnierze rowniez cichli z kazda chwila, ich oddechy stopniowo nikly i gubily sie w melodii spadajacych kropli. Przy klasztornym murze bardzo szybko przybylo swiezych grobow.

W nocy budzil ja stukot krosien. Odzywal sie gdzies na krawedzi snu, kojacy jak kolysanka, i zaraz cichl, gdy przypominala sobie, ze wszystkie splonely bezpowrotnie w podziemiach kosciola. Ale jej rece same ukladaly sie do pracy. Palce bezwiednie przesuwaly sie po przedmiotach, badaly ich powierzchnie, fakture, ksztalt, zupelnie jakby chcialy rozpoznac wzor ukryty w glebi drewna, metalu czy kamienia. Czule opuszki tkaczki nic nie wyczuwaly, choc przeciez w watek swiata wpleciono wlasnie nowa nic, przezroczysta jak woda.

Przyniosla z chatki Krzywego Fonsa swoje stare krosno. Ojciec przygotowal je dla niej, kiedy tylko skonczyla szesc lat, a matka przykrecila drewniana rame do stolu i pokazala, jak rozpinac na niej nici. Nie bylo ani piekne, ani duze - ot, zwyczajne dzieciece krosno, na ktorym powstala jej pierwsza tkanina, zloto-niebieski obrus, z duma zaniesiony do kosciola i polozony przed oltarzem - ale zabrala je ze soba, kiedy powolano ja do beginazu. Czasami po wieczornej modlitwie, zmeczona praca przy wielkim warsztacie, wyjmowala je z kufra. Powoli odwijala plotno, gladzila palcami gladkie drewno i wydawalo sie jej, ze w [link widoczny dla zalogowanych]
ciemnosci wyczuwa bijace od niego domowe wonie - swiezego chleba, jablek wedzonych w dymie. Przymykala oczy i wciagala w nozdrza zapach mydlin i lugu, ktorym matka co wieczor szorowala podloge. I miala wrazenie, ze za chwile poczuje na czole lekki dotyk i uslyszy cichy glos, karcacy ja, ze znow zasypia nad robota. Innym razem otaczala ja ostra mieszanina pokostu i dymu tytoniowego, ktorym przesiaklo ubranie ojca. Wtedy znow byla mala dziewczynka, biegajaca po podworku z wystrugana w drewnie glowa konia na patyku i piszczaca z radosci, kiedy ojciec podrzucal ja wysoko pod sufit.

Ale teraz nie potrafila juz tkac. Nie mogla sobie przypomniec zadnych wzorow. Im bardziej probowala, tym bardziej nici sie targaly, wiezly wsrod suplow i krzywych splotow. Wreszcie z placzem poszarpala robote, zawinela krosno w plotno i wsunela pod lozko matki Godelieve. Jej umiejetnosci znikly. Moze splonely wraz z cala reszta w podziemiach kosciola, a moze utracila je jeszcze wczesniej, wowczas gdy postanowila odejsc ze zgromadzenia. Ostatecznie w jej rodzinie przekazywano zaledwie czastke ogromnej wiedzy tkaczek, gromadzonej od wiekow w beginazu i pochodzacej od jego swietej patronki. Zadna z mniszek nie znala sekretu w calosci, to brzemie nalezalo wylacznie do przeoryszy. Lecz moze ich kunszt, jakkolwiek skapy i ograniczony, istnial jedynie tak dlugo, jak dlugo trwalo zgromadzenie.

W glebi duszy wiedziala, ze sie oszukuje. Swiat rozpadal sie powoli, kontury nikly w deszczu, rozmywaly sie wsrod wszechogarniajacej wilgoci. Umiejetnosc, ktora utracila, byla jedynie pierwsza ze strat, jakie nadciagaly powoli, lecz nieuchronnie jak przyplyw. Ziemia, wieki temu wydarta morzu, wyczuwala powrot dawnego pana i znow probowala przybrac niegdysiejszy ksztalt, a woda gorliwie zacierala slady niewoli. Miala wrazenie, ze budynki kurcza sie jej w oczach, topia sie jak [link widoczny dla zalogowanych]
kawaly soli. Drewno prochnialo z godziny na godzine. Kiedy otarla sie ramieniem o framuge, ta rozpadla sie i osypala pod jej dotykiem. Potrzaskane pociskami cegly wygladzaly sie na deszczu jak kamyki, przez lata polerowane na dnie strumieni. Woda w fosie podnosila sie i opadala w rytm odleglych plywow, wyczuwajac oddech nadchodzacego morza. Powierzchnie pol powlekla watla jeszcze i cienka warstewka wody. Kiedy stanela na progu lazaretu, miala wrazenie, ze ziemia kruszy sie pod jej stopami jak wiosenna kra na kanalach.

Verdronken Land van Sint Margriete przeczuwal rychly powrot zywiolu, ktoremu przed wiekami go wydarto.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.tamosy.fora.pl Strona Główna -> Tamagotchi - co to takiego? Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group

Theme xand created by spleen & Emule.
Regulamin